Üretken sanat, sanatçının algoritmik düşünme tekniğiyle oluşturduğu kurallar dizisine dayanarak çalışan bir otonom sistem aracılığıyla ortaya konulan süreçtir. Üretken sanatı tanımlayan ölçütler sürecin bir algoritmaya sahip olması ve devamında sanatçının kendi isteğiyle kısmen veya tamamen yetkiyi devrettiği bir otonom sisteme sahip olmasıdır. Otonom sistemler kendi kararlarını kendisi verebilen özerk sistemlerdir ve üretken süreçteki kullanım amaçları özünde sanatçının süreci nesnelleştirme arzusundan kaynaklanmaktadır. Üretken sanat literatürde her ne kadar algoritmik sanat veya bilgisayar sanatı ile eş anlamlı olarak kullanılsa da tarihi bilgisayarların keşfinden çok daha öncesine dayanmaktadır. Şüphesiz bilgisayarın keşfi ve sanatsal bağlamda kullanımının artması ile teknolojinin üretken sanat alanına yansıması da kaçınılmaz olmuştur. Öyle ki günümüzde artık üretken sanat kodlama ve yapay zekadan bağımsız şekilde düşünülemez hale gelmiştir. Fakat otonom sistemleri sadece sayısal teknolojilere bağımlı ortamlar olarak düşünmek oldukça yanlıştır. Gücünü doğadan alan, daha ilkel makineleri kullanan veya sadece kural metnine sadık kalarak çalışan bireylerin iş birliğine dayanan birçok otonom sistem mevcuttur. Bu araştırmanın amacı üretken sanatı meydana getiren otonom sistemleri hem dijital hem de dijital olmayan yönleri ile daha net bir şekilde tanımlamak ve tanıtmaktır.

Anahtar Kelimeler: Üretken sanat, otonom sistemler, algoritmik düşünme, kavramsal sanat, yapay zekâ