Helenistik sanat eklektik bir kültürün yansımasıdır. Helenizm, her alanda değişimin yaşandığı bir dönem olarak karşımıza çıkar. Yunanın sosyal ve iktisadi farklılığı, siyasi site devlet anlayışından çok uluslu bir yapıya dönüşmesini ve farklı ulusların özelliğini bir potada eritmesini sağlamıştır. İskender’in Doğu seferi, aynı zamanda kültürel bir devinimi gerçekleştirmiştir. Bu yapı farklılığını, devlet yönetiminde kurumların oluşturulması ve dinsel yapıdaki zenginlikler izlemiştir. Helenistik heykel sanatlarında ideal biçimler yerini doğal ve naturalist bir anlayışa bırakarak ideallerin cisimleşmesini sağlamış oldu. Helenistik sanatçı bu sayede kendi zihninde oluşturduğu sınırsız bir dünyanın kapılarını da açmış oldu. Heykellerdeki konular sosyal yaşamdan alınan konular oldu. Helenistik dönem felsefi düşüncesi olan epikürcülük ve stoizmin sanattaki etkisini de görmemiz mümkün oldu. Bu yüzden Helenistik sanatta, bir insan imgesinin olduğu söylenebilir. Bireyi baz alan Helenistik anlayış, heykellerde de etkisini gösterdi. İnsani karakterler realist bir biçimde yansıtıldı. Konular artık sıradan insanlar, çocuklar, sarhoş kadınlar ve toplumun her kesimini ele aldı. Epikür ve stoa felsefesinin toplum üzerinde oluşturduğu etki, sanatın bireye yönelmesini sağladı, göklerde olan sanatı yer yüzüne indirdi. Taşa tinsel bir anlam yükleyen Helenizm, mükemmel çalışmalara imza attı. Güçlü kafaların keşfettiği yeni insan imgesi, tüm boyutuyla sanatta kendisini göstermiş oldu.

Anahtar Kelimeler: Sanat, Helenizm, heykel