Geleneksel çizgide ilerleyen Türk resim sanatı, 19. yüzyıldan itibaren belirginleşmeye başlayan Batılılaşma hareketleri sonucunda, modern sanatı benimsemeye başlamıştır. Cumhuriyetin ilanından sonra, kültür ve sanat alanında meydana gelen gelişmeler ile sanat ve sanatçıya destek, sanatı halka buluşturma, halk arasında sanatın yayılmaya başlamasını sağlamıştır. Türk resim sanatında yaşanan gelişmelere paralel olarak, Batıda da endüstri devriminin getirdiği fikir ablukaları sosyal yaşamı direk etkilemiş, geniş halk kitlelerinin oluşturduğu grup olgusu, sanatçılardaki özgüveni artırarak, yenilikçi arayışların tesir alanını genişletmiştir. Bu durum, Türk resim sanatına da yansıyarak, Batı kaynaklı sanat akımlarının uygulanmaya başlamasıyla modern sanat anlayışının benimsenmesi kaçınılmaz olmuştur. Dönemin önde gelen sanatçıları, bu yenilikçi Batı sanat anlayışını benimsemiş ve topluma modern resmin kültürel kodlarını aşılamayı amaçlamışlardır. Bütün bu çabaların sonucunda, Gerçekçi sanat yapıtlarının yerini modern tekniklerle geliştirilmiş sanat anlayışı almıştır. Türk resim sanatında, 1923-1960 yılları arasında, Batı hareketlerinin getirmiş olduğu izlenimler, Türk sanatında karşılık bularak, yeni arayışların önünü açmıştır. Cumhuriyet öncesi ve sonrası nesne kavramı, yapıtlarda yalın ifadeyle ele alınmış; biçim ve form hareketinin hâkim olmaya başladığı dönemlerde nesneler özgünlük kazanmıştır. Sanatçılar, yapıtlarında kalıplaşmış izlenimlerinin dışına çıkarak özgün sanat eseri üretmeye başlamışlardır. Bu makalede, bazı sanatçıların ölü doğa formları üzerine yaptıkları çalışmaların değerlendirmelerine yer verilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Türk resim sanatı, natürmort, doğa soyutlaması