Yaşamın içinde var olan tüm nesne, kavram, olgu ve olaylar sanatçıların öznel bakış açıları doğrultusunda plastik bir dille yeniden boyutlandırılmaktadır. Sanatsal algı ve buna bağlı üretimler, din, kültür, siyasi ve politika gibi toplumsal çok sayıda etmenin birleşimine paralel olarak farklılık göstermektedir. Bu bağlamda sanata konu olan tüm imgeler sanatçıların yaşamış oldukları çağın koşullarına göre değerlendirilmelidir. İnsanlık tarihinin hemen her döneminde toplumlarda farklı anlamlarıyla konumlandırılan “kadın” da geçmişten günümüze değin sanatta bir imge olarak yerini almıştır. Prehistorik toplumlarda kadının doğurganlık özelliğine dayalı kutsal bir varlık olduğu inancı: insanlık tarihinin ilk seramiklerinden olan ana tanrıça kültüyle yansımıştır. Ancak ataerkil toplumların oluşmasıyla birlikte kadın cinsine olan yaklaşımlar olumsuz yönde ilerlemiştir. Özellikle günümüz Türkiye’sinde kadın; hala ötekileştirilerek edilgen bir konuma getirilmektedir. Ülkemizde halen toplumsal gelenek ve inançlar gerekçesiyle kadına yönelik şiddet ve cinayet gibi olaylar devam etmektedir. Araştırma kapsamında kadın imgesi seramik sanatı özelinde sınırlandırılarak, Türkiye’de “kadın”ın toplumsal konumunu eserlerine aktaran güncel örneklere yer verilmiştir. Ancak bu çalışmanın odağını, sanatsal üretimlerini uzun yıllardır kadın imgesi ekseninde kuran seramik sanatçısı Füsun Kavalcı oluşturmaktadır. Sanatçı, Türk kadınına dayatılan toplumsal rolleri kendi imgeleminde minimalist bir anlatımla eserlerine aktarmıştır. Kavalcı, aynı zamanda seramiklerine neon ve alüminyum gibi malzemeleri entegre ederek bu alana teknik ve estetik anlamda çağdaş açılımlar getirmiştir.

Anahtar Kelimeler: Seramik, Kadın, imge, sanat, tarih, toplum