1960’lı yıllarda başlayan Almanya’ya işçi göçü hareketliliği, roman, hikâye, şiir gibi anlatıların konusu olmuş, yakın dönem Türk yazınında sıklıkla rastlanılan bir tema haline gelmiştir. Bu çalışmada incelenen romanlar da Almanya’ya işçi göçünün ilk dönemini konu edinen romanlardır. Gerçekçi bir yaklaşımla daha çok Türk göçmenlerin yaşadığı sorunlara odaklanılan bu romanlarda ortak bir yapısal bütünlük görülmüştür. Metinlerin iç bütünlüğünü oluşturan bu yapı özne-nesne ilişkisi doğrultusunda inşa edilmiştir. Çalışmanın odak noktası olan bu ortak yapıya ise Rene Girard’ın “arzu modeli” yöntemi etrafında bakılacak, dış göç romanlarının sözdizimsel bağlamları incelenecektir.

Anahtar Sözcükler: Dış Göç, Türk Romanı, Rene Girard