Varoluşçuluk 20. yüzyılın en önemli düşünce akımlarından biridir. İnsan imgesini merkeze alan varoluşçu düşünce, günümüzde bile hala güncelliğini korumaktadır. İnsan var oluncaya kadar da varoluşçu temalar işlenecektir. Varoluşçuluk tüm geçmişi yadsırken gelecekteki konumunu ise tayin edememiştir. Geçmişin ağır yükünü bir kenara atarken gelecek kavramı muallakta kalmış, umutsuzluğun sisliliği içinde kaybolmuştur. Varoluşçuluk o dönem insanının umutsuzluğunu, dünyaya atılmışlığının konu edinirken yalnızlaşan bireyin güçsüz, geçmişle tüm bağlarının koptuğu çaresiz ve sıkıntı içinde kaldığı bir durumu yansıtır, kişinin doğaya kendine ve topluma yabancılaştığı, hayatın ve geleneklerin sorgulandığı bir çıkış yolu bulamadığı karamsar düşünce akımı olarak ortaya çıkmıştır. Varoluşçuluk edebiyat ve felsefede etkin olurken, heykel sanatında da etkili olmuş mudur? Bu etkinin boyutlarının nelerdir bu etkiler çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu boyutları bulmamız sanattaki, felsefedeki ve edebiyattaki yansımalarının izini sürmemizi, anlamamızı ve sorgulamamızı kolaylaştıracaktır. Ama bunu söylemek pek kolay değildir. Çünkü bazı düşünce akımlarında olduğu gibi varoluşçuluğun sanatta doğrudan bir etkisi olmasa da biz bazı sanat eserlerini varoluşçu olarak nitelendiriyoruz. Aslında sanatçı böyle bir amaç gütmemiştir ama gerek hayata bakış açısı, gerekse işlediği tema bu akımın içinde yer almasını sağlamaktadır. Özellikle öne çıkan iki sanatçı Varoluşçu temaya uygun olarak sanatsal yapıtlarını ortaya koymuştur. Yapılan literatür taramaları sonucunda Giocometti’nin eserleri Varoluşçu sanatın en iyi örneklerini verir, bunun yanında Rodin’in eserlerini de bu sınıflandırmanın içine koyabiliriz. Rodin’in yapıtlarında Varoluşçu temanın işlendiğini görmekteyiz. Böylece Varoluşçuluğun heykel sanatında da etkili olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler: Varoluşçuluk, Felsefe, Heykel