New York City, Birleşik Devletler’in en kalabalık şehridir . Liman kenti olması nedeniyle ticaretin dünya üzerinde en yoğun olduğu merkezlerden biridir ve Birleşmiş Milletler Genel Merkezi’ne ev sahibi olduğu için uluslararası ilişkiler açısından da kritik bir konumdadır. Kısacası New York, Amerika Birleşik Devletleri’nde, ülkenin başkenti Washington kadar -hatta kimi durumlarda çok daha fazla- öneme sahiptir. Fakat eyaletin / kentin önemini bu kadarla sınırlamak doğru değildir; New York aynı zamanda ülkenin sanat merkezi olma gibi bir özelliğe de sahiptir. Üstelik sahip olduğu müze ve galeriler ile sadece ABD’nin değil tüm Batı dünyasının sanat merkezi olduğunu söylemek de hata sayılmayacaktır. Sayısız ressamın yaşadığı Manhattan, bohem yaşamın hüküm sürdüğü Greenwich Village ve elbette dünya mirasını barındıran iki büyük müzesi sayesinde New York, 20. asırdaki sanat hareketlerine yön veren en önemli merkezlerden biridir. Kuşkusuz başarıya giden yolda New York’un işini kolaylaştıran pek çok etken sayılabilir; mesela bir göçmenler kenti olduğu için farklı kültürlere ait estetik değerleri barındıran zengin bir hazineye çok çaba harcamadan sahip olabilmiştir. Ne var ki New York’un övgüye değer yanı bu şansı değerlendirmedeki ustalığıdır. Bu sayede New York, tarihe, 20. yüzyılın endüstri ve kapitalizm lideri olarak geçen bir ülkenin sanat alanında da umulmadık şekilde başarılı olabileceğini kanıtlayan parlak bir örnek olarak geçmiştir. İki büyük dünya savaşından neredeyse kayıpsız çıkıp sanayide önü alınamayan bir hızla yükselen Amerika Birleşik Devletleri’nde dünyanın imrenerek baktığı bir sanat merkezinin oluşması nasıl açıklanabilir? Bu makale, New York’taki sanat ortamını geliştiren kilit unsurları ve önemli tarihsel dönemeçleri açıklarken modern sanat tarihinde, 1940’lar boyunca gözlemlenen kırılmanın sebepleri konusunda bir farkındalık oluşturmaya da çalışacaktır.

Anahtar Kelimeler: New York, dünya savaşı, sanat, kültürel diplomasi, müzecilik